Dead Island 2: Haus DLC-recensie

Met hoeveel Dead Island 2’s apocalyps-parodie eerder dit jaar de draak stak met de omgeving van Los Angeles, denk ik dat het slechts een kwestie van tijd was voordat het zijn aandacht verlegde van wrede zombies naar even hersenloze sekteleden. Ik bedoel, hoe konden ze de reputatie van Californië vergeten voor het verwelkomen van excentrieke mensen die vervolgens misbruik maken van onze tolerantie door grote delen van de bevolking te hersenspoelen? Gelukkig is dit iets dat ontwikkelaar Dambuster Studios heeft gecorrigeerd met zijn eerste DLC, Haus, die je personage naar een cultcomplex in Malibu transporteert, waar je de rijke elites tegenkomt en zombies neerslaat die eruit zien alsof ze gekleed zijn voor de catwalk. . En hoewel ik mijn neus niet zal opdraaien voor nog een paar goede grappen over een spel dat ik leuk vond, maken een speelduur van drie uur en heel weinig nieuwe rimpels om de basisformule voor zombie-slashing van Dead Island 2 te veranderen dit uitstapje extreem kortstondig en een beetje niet spannend.

Als het op verhaal aankomt, is Dead Island 2 terug bij zijn oude trucjes in Haus, met een aantal amusant domme maar uiteindelijk onbegrijpelijke grapjes. Zonder enige uitleg neemt het starten van de eerste van de twee verhaalmissies van de DLC je mee naar het hoofdkwartier van een sekte die geobsedeerd is door onsterfelijkheid en die zich voorbereidt op de zombie-apocalyps die hun leider voorspelde voordat deze plaatsvond. Van daaruit doe je gekke dingen, zoals vechten tegen een gigantische zombie verkleed als varken bij een barbecuediner en in stukken gehakte hoofden naar je vijanden gooien, alleen maar omdat. Het is niet bepaald elitair spul en eerlijk gezegd zou ik het niet anders willen. Dat gezegd hebbende, wordt in de tweede helft de zeer vreemde beslissing genomen om de sekte (die zijn leden hersenspoelt en martelt) te presenteren als een welwillende organisatie, waardoor het moeilijk wordt om achter je missie te komen. Maar afgezien van de twijfelachtige morele implicaties blijft het schrijven van moment tot moment amusant van topklasse, met een paar gekke nieuwe personages om te ontmoeten en gekke oneliners die me deden glimlachen. Dat was veruit het beste deel van het basisspel en blijft hier een sterk punt.

De enige nieuwe locatie die je bezoekt, heeft ook een aantal verrassende omgevingen in petto. Hoewel het geheel zich binnenshuis afspeelt, hebben de excentriekelingen die het hotel runnen elke kamer visueel surrealistisch gemaakt, zoals een gebied dat is gemaakt om eruit te zien als een griezelige doodlopende straat en een ander dat eruit ziet als een spookbos uit een sprookje. Zoals gewoonlijk blijft Dead Island 2 pronken met zijn fantastische graphics en kunst van de bovenste plank, en ik zou zeggen dat ze er zelfs in zijn geslaagd om de toch al hoge lat nog hoger te leggen in deze DLC, wat een deel van de eentonige actie die plaatsvindt in deze nette locaties een stuk draaglijker

Dat brengt ons bij het grootste probleem met dit slanke pakket: er zijn heel weinig nieuwe tools of ideeën geïntroduceerd om een ​​structuur te doorbreken die in het begin al behoorlijk muf was. Afgezien van de weliswaar coole nieuwe kruisboog, zul je nog steeds grotendeels hetzelfde handvol vijandelijke typen als voorheen in stukken snijden. Er is ook een klein aantal nieuwe vaardigheidskaarten die een aantal verschillende opties voor je build bieden, hoewel geen enkele die ik heb gevonden een enorme gamechanger was, zoals de Sugar Rush-vaardigheid die ervoor zorgt dat genezende items meer gezondheid herstellen en een boost aan de behendigheid geeft. Ik heb Dead Island 2 niet meer gespeeld sinds de lancering, en zelfs toen had ik meer dan genoeg tijd om mezelf opnieuw vertrouwd te maken met de werking ervan en er vervolgens verveeld door te raken tijdens deze korte add-on. Dit pakket zou zeker geprofiteerd hebben van een aantal duidelijke nieuwe mobs om tegen te vechten of misschien een aantal uitgebreide crafting-opties om de beperkingen aan te pakken waar het systeem nog steeds last van heeft.

De kruisboog is in ieder geval een solide toevoeging die veel beter aanvoelt dan de rest van de afstandswapens van Dead Island 2. De hoge schade en uiterste nauwkeurigheid maken het een geweldige optie om vijanden van een afstand op te pikken als je het beu bent om je in gevechten te haasten, hoewel het waarschijnlijk nog sneller is om gewoon in de strijd te springen en weg te hakken. Wat nog belangrijker is, is dat de kruisboog nodig is om een ​​nieuw obstakel te vernietigen genaamd Dark Brains, dit zijn letterlijke hersenen die verborgen zijn in de DLC-niveaus en die je pad blokkeren met kruipende ranken totdat je ze rechtstreeks naar de zachte koepel schiet. Waarom kan een aanvalsgeweer deze gruwelen niet uitschakelen? Ik zou het je niet kunnen vertellen. Maar door het gebruik van de kruisboog verplicht te stellen, ben ik er zeker meer mee gaan spelen, dus de missie is in dat opzicht geslaagd, denk ik.