Stonehenge-mysterie eindelijk gekraakt met DNA-onthulling van mysteriebouwers | Wetenschap | Nieuws

Stonehenge is het grootste bouwwerk in zijn soort ter wereld, ongeveer 5.000 jaar geleden gebouwd.

Er zijn veel mysteries rondom de plek, zoals waar het voor werd gebruikt, wie het gebruikte en hoe het überhaupt in Salisbury Plain terechtkwam.

Terwijl sommigen er zeker van zijn dat het een plek was om de zomer- en winterzonnewende te observeren, zeggen anderen dat het misschien een planetair observatorium was of zelfs een begraafplaats van de elite.

Een nog grotere vraag is het proberen te achterhalen wie het bouwwerk daadwerkelijk heeft gebouwd.

Hoewel een groot deel van de hardsteen van Stonehenge uit Wales komt, suggereerde eerdere DNA-analyse dat degenen die verantwoordelijk waren voor de constructie ervan niet uit Wales of Groot-Brittannië kwamen.

Volgens een studie gepubliceerd in het tijdschrift Nature Ecology & Evolution reisden de voorouders van de mensen die Stonehenge bouwden westwaarts over de Middellandse Zee voordat ze Groot-Brittannië bereikten.

Onderzoekers vergeleken DNA dat was geëxtraheerd uit neolithische menselijke resten die in heel Groot-Brittannië werden gevonden, met dat van mensen die tegelijkertijd in Europa leefden.

In 2019 ontdekten ze dat de neolithische inwoners afstamden van populaties afkomstig uit Anatolië – het huidige Turkije – die naar het Iberia – delen van Spanje en Portugal – trokken voordat ze noordwaarts richting Groot-Brittannië trokken.

Aangenomen wordt dat deze mensen het eiland rond 4000 voor Christus hebben bereikt, terwijl Stonehenge tussen 3000 voor Christus en 2000 voor Christus werd gebouwd.

Deze reis was slechts een deel van een enorme uitbreiding van mensen uit Anatolië in 6000 voor Christus, waarvan de mensen de landbouw in Europa introduceerden. Het continent werd tot dat moment bewoond door kleine, reizende groepen die een jager-verzamelaarslevensstijl leidden.

Terwijl de ene groep de Donau vanuit Anatoly volgde en Centraal-Europa binnen trok, reisde een andere groep westwaarts over de Middellandse Zee.

DNA dat in het onderzoek werd gebruikt, toont aan dat de neolithische Britten grotendeels afstamden van groepen die de Middellandse Zeeroute namen, hoewel een klein deel van de Britten voorouders had van degenen die de Donau volgden.

Deze mensen kronkelden langs de kust naar het noorden, reisden zelden landinwaarts, of sprongen met boten van eiland naar eiland.

De Anatolische boeren moeten Groot-Brittannië via het Westen zijn binnengekomen, zeggen de onderzoekers, via Wales of Zuidwest-Engeland, waarbij radiokoolstofdatering suggereert dat neolithische mensen marginaal eerder in het Westen arriveerden.

Naast de landbouw brachten de neolithische migranten veel tradities naar Groot-Brittannië die de tand des tijds hebben doorstaan, waaronder het bouwen van monumenten met behulp van grote stenen die bekend staan ​​als megalieten, een traditie waarvan Stonehenge deel uitmaakte.

De Britse eilanden zouden het grootste aantal van dergelijke bouwwerken ter wereld herbergen.

Het eiland werd al bevolkt door groepen ‘westerse jager-verzamelaars’ toen de boeren rond 4000 voor Christus arriveerden, maar uit DNA blijkt dat de twee groepen zelden met elkaar vermengden.

Al snel werden de Britse jager-verzamelaars bijna volledig vervangen door de neolithische boeren, met uitzondering van één inheemse groep in het westen van Schotland.

Co-auteur dr. Tom Booth, een specialist in oud DNA van het Natural History Museum in Londen, schreef in de krant: “We vinden helemaal geen enkel detecteerbaar bewijs voor de lokale Britse westerse jager-verzamelaarsafkomst in het Neolithicum. boeren nadat ze zijn aangekomen.

“Dat betekent niet dat ze helemaal niet met elkaar vermengen, het betekent alleen dat hun populatieomvang misschien te klein was om enige vorm van genetische erfenis na te laten.”

Tegen het einde van de Neolithische periode, rond 2450 voor Christus, werden de afstammelingen van de eerste boeren zelf vervangen door een nieuw volk dat bekend staat als de Klokbekers, die van het vasteland van Europa migreerden.