Zonder een enkel woord neemt Cocoon een klein, cicade-achtig wezen mee op een spannende reis door de kosmos met slechts een thumbstick en een enkele knop. Die opzet zou buitengewoon bekend moeten klinken voor fans van het eerdere werk van gameplay-ontwerper Jeppe Carlsen, Limbo en Inside. Maar hier onderscheidt Cocoon zich van die monumentaal griezelige zijwaarts scrollende avonturen als een 3D-puzzelplatformgame, en de extra dimensie zorgt voor een verfrissende hoeveelheid, nou ja, diepgang in de uitdagende en intrigerende puzzels. Deze puzzels bouwen op slimme manieren op elkaar voort, waardoor de fundamentele mechanismen uit de woestijn vanaf het allereerste begin tot het einde geïntegreerd en belangrijk blijven. En ook al wordt Cocoon steeds complexer, de minimalistische bediening zorgt ervoor dat het nooit overweldigend aanvoelt.
Het duurt niet lang voordat je cicade onverwachts uit dat dorre startgebied wordt geslingerd naar een ruw mechanisch gebied, en daar vind je je eerste bol: een mysterieuze oranje bol die op de een of andere manier de hele vorige woestijnwereld erin bevat.
Je kunt deze wereld oppakken en ronddragen, en deze gebruiken om platforms, liften en andere machines van stroom te voorzien die je voortgang belemmeren. Het oplossen van deze puzzels terwijl je tussen werelden wisselt, is een geweldige tijd; zien hoe elk stukje van de puzzel met anderen samenwerkt en de lagen ertussen uitzoeken, is een van de meest fascinerende en boeiende dingen die ik in een tijdje heb gezien.
En het is oogverblindend mooi. Terwijl Limbo en Inside allebei vasthielden aan een eenvoudiger, meer monochromatische toon, breekt Cocoon uit die mal met levendige, samengestelde kleurenpaletten. Elke wereld heeft zijn eigen specifieke kleur en sfeer, van het warme zand van de eerste oranje bolwereld tot de zachte en buitenaardse texturen van de paarse wereld later.
Naarmate je verder komt in het relatief korte verhaal van vijf of zes uur, onthullen de bolwerelden speciale krachten; het onthullen van verborgen paden, het veranderen van de toestand van objecten tussen gasvormig en vast, en andere vaardigheden die oplossingen bieden voor puzzels die voorheen onmogelijk waren. Op die manier is het bijna Metroidvania-achtig. Uiteindelijk jongleert en springt onze kleine cicadevriend tussen verschillende van deze verschillende, uniek ontworpen bolwerelden, met als enige verbinding tussen hen de vreemde buitenaardse technologie die alles aandrijft. Het bijhouden van de positie van elke wereld en zien hoeveel lagen diep je ze kunt plaatsen, voelt bijna als een droom; proberen te onthouden waar je de oranje bol hebt geplaatst die de witte en groene bollen vasthoudt terwijl je in de paarse bent, kan soms een vreemde, bijna raadselachtige ervaring zijn.
Elke bol eindigt met een eindbaasgevecht dat net zo uniek is als de wereld waarin het zich bevindt, en dat een nieuwe laatste puzzel en uitdaging voor de volgende stap oplevert. Elke baas heeft een specifiek mechanisme dat wordt gebruikt om ze neer te halen, zoals een zwakte voor de explosieven die in de buurt groeien of hun benen opsluiten in een barnsteenachtige substantie. Met slechts één knop ging het team van Geometrische tot het uiterste bij het ontwerpen van enkele intense, boeiende gevechtsscenario’s zonder het avontuurlijke, nieuwsgierige gevoel van Cocoon op te offeren. Bij het puzzelen van de patronen van de bazen worden de interacties die je hebt geleerd met verschillende voorwerpen ondersteboven gezet. Het dragen van een bal en het timen wanneer je een platform moet oversteken, wordt het vasthouden van een explosieve bloem en het ontwijken van de kristalstructuren die een baas op zijn pad achterlaat op een bijna ritmische spelachtige manier.
Laat je echter niet misleiden door die gevechtssecties; Cocoon is een puzzelaar door en door. Omdat de lichtbollen zowel de werelden zijn waarin de niveaus zich bevinden als de batterijen voor de technologie erin, is dit een spel dat klaar is om de realiteit om te buigen en je op de beste manieren uit te dagen.
Deze puzzels zijn geen grap, vooral niet als je vastloopt. Met weinig anders dan vallen en opstaan, kunnen sommige ervan het gevoel geven dat je keer op keer op je stappen terugkeert terwijl je één voor één tussen bollen probeert te wisselen. Maar uiteindelijk worden de hints in het levelontwerp duidelijker; er verschijnt een kleurgecodeerd pad, of de rotsformaties in de verte zijn bedekt met mos om je een idee te geven welke bol je moet gebruiken. Maar het is niet duidelijk, tot het punt waarop ik er een paar keer van overtuigd was dat ik op de een of andere manier een puzzel had gebroken door een aantal voorwerpen op de verkeerde plek te plaatsen en daardoor bepaalde paden af te sluiten. Maar elke keer kon ik de weg vinden voordat mijn geduld op was; soms waren de plekken waar ik het gevoel had dat ik niet op koers was, zelfs essentiële oplossingen voor de puzzel!
Een subtiel beetje aanmoediging komt in de vorm van muzikale signalen en triomfantelijke golven die optreden naarmate je dichter en dichter bij de oplossing komt, waardoor je de hele tijd wordt aangemoedigd en wordt bijgedragen aan het gevoel van ontdekking en prestatie dat je voelt zodra je eindelijk de puzzel hebt opgelost. .
Net voordat de herhaling en het gevoel van het heen en weer lopen van dezelfde paden dunner worden, slingert Cocoon zich van de rand van frustratie naar een bijna zen-achtige ervaring. Je maakt kennis met nieuwe en opwindende concepten die uiteindelijk natuurlijk en gemakkelijk worden; wat ooit een volledige oplossing was, is nu nauwelijks een stukje van een veel grotere puzzel. De afwezigheid van enige openlijke begeleiding terwijl ik me door dit woordeloze verhaal baande, gaf het gevoel dat de cicade door een of andere kracht, natuurlijk of anderszins, wordt gedwongen zijn taak te volbrengen.
Dit is allemaal de rol van deze kleine man in het universum. Zelfs als we niet precies weten wat we doen, helpen we hem vooruit en ontdekken we de grotere betekenis van deze puzzels, net als wij. Naarmate de dingen in elkaar passen, begint het te lijken op de keren dat ik erachter kwam waarom een oude baas van mij mij een aantal schijnbaar zinloze, losstaande taken liet doen, om er later achter te komen dat elk van die taken deel uitmaakte van een project dat zo groot was. Ik kon de vorm ervan op dat moment niet zien. Het is een vreemd gevoel, maar toch de moeite waard.
Latere puzzels voegen lagen toe aan de complexiteit en de noodzaak om in feite je derde oog te openen om ze op te lossen. Het lijkt op het gevoel Portal onder de knie te krijgen, waarbij er plotseling een geheel nieuwe manier van denken is over wat mogelijk is in een ruimte. Zodra je tussen elke wereld begint te stuiteren, de ene bol in de andere brengt en de mogelijkheden ervan gebruikt om iets te activeren wat voorheen niet mogelijk was, begint alles echt te klikken; de diepgang van wat hier gebeurt, is gemakkelijk te missen dankzij het vereenvoudigde besturingsschema en de bedrieglijk ongecompliceerde kunststijl, maar de manier waarop je naadloos in en uit verschillende werelden kunt springen – en zelfs een wereld in een wereld kunt plaatsen om problemen op te lossen bepaalde puzzels – is echt iets om te zien.
Ondanks die gelaagde en samengestelde uitdaging duurt Cocoon helemaal niet lang – mijn eerste playthrough duurde vijf en een half uur, hoewel het ook veel herspeelwaarde bevat bij het vinden van de verborgen Moon Ancestor-verzamelobjecten die in elke wereld zijn weggestopt. Elk van deze verzamelobjecten is ongelooflijk goed verborgen, maar het gevoel van intriges dat ik kreeg toen ik ze vond (en de prestaties die je ervoor krijgt) dwong me om er meer te vinden wanneer ik maar kon. Ook al kon ik ze niet allemaal vinden, het gevoel van de weinige die ik wel vond, blies me weg; Ik kom zeker terug om de rest te zoeken.
Ontkenning van verantwoordelijkheid! Palaunow is een automatische aggregator rond de wereldwijde media. Alle inhoud is gratis beschikbaar op internet. We hebben het zojuist op één platform ondergebracht, alleen voor educatieve doeleinden. In elke inhoud wordt de hyperlink naar de primaire bron gespecificeerd. Alle handelsmerken behoren toe aan hun rechtmatige eigenaars, al het materiaal aan hun auteurs. Als u de eigenaar van de inhoud bent en niet wilt dat wij uw materiaal op onze website publiceren, neem dan contact met ons op via e-mail – [email protected]. De inhoud wordt binnen 24 uur verwijderd.
