De aanklagers van Trump hebben een grand jury-probleem. Waar zijn de advocaten van de verdediging?

Laat mij een zeer belangrijke en actuele kwestie aankaarten die, voor zover ik weet, niet is behandeld door het juridisch commentaar of, trouwens, door de verdediging in de uitgebreide aanklachten tegen president Donald Trump en zijn medebeklaagden.

Het Vijfde Amendement op de Grondwet van de Verenigde Staten stelt, voor zover relevant, dat ‘Niemand aansprakelijk zal worden gehouden voor een ernstige of anderszins beruchte misdaad, tenzij op een presentatie of aanklacht van een grand jury …’ Is dat wat er gebeurde toen speciaal aanklager Jack Smith en het ministerie van Justitie van Biden de grote jury van Washington, DC gebruikten om voormalig president Trump aan te klagen voor vermeende misdaden die in Florida hadden plaatsgevonden in de zogenaamde documentenzaak, waarbij duidelijk de verkeerde plaats werd gebruikt in schending van specifiek DOJ-beleid, en vervolgens de zaak haastig naar een grand jury in Florida verplaatst?

De bescherming die wordt geboden door een eerlijke grand jury-procedure gaat vele eeuwen terug tot de Magna Carta en werd op prominente wijze geïmplementeerd door Britse en Amerikaanse rechtbanken die de juridische doctrines van Blackstone toepasten. Het idee dat elke grand jury een broodje ham zou aanklagen, verwijst naar de gebruikelijke adoptie door grand jury’s van bewijsmateriaal dat door een aanklager wordt gepresenteerd. Het mag geen recht uitroeien dat belangrijk genoeg werd geacht om in de Bill of Rights te worden opgenomen. Het publiek en de rechtbanken moeten beseffen dat dit beschuldigingen zijn die door de individuele aanklagers zijn verzonnen en niet het resultaat zijn van beraadslagingen en daaropvolgende beslissingen van een groep gewone burgers.

TRUMP-CAMPAGNE HEEFT $7,1 MILJOEN AAN FONDSENWERVING OPGEBRACHT SINDS MUGSHOT DONDERDAG WORDT GENOMEN, BEVESTIGT FOX NEWS

Aangezien de grote juryleden in Florida de getuigenis die aan de grote jury van DC werd gepresenteerd niet hadden gehoord, wat hebben ze dan precies gehoord of gezien om de voormalige president en de andere beklaagden te beschuldigen? Werd de getuigenis van DC aan hen voorgelezen? Wat kregen ze te horen over de DC-getuigenis? Is hen gevraagd of zij nog vragen hadden voor de getuigen die hebben getuigd? Waren zij geïnstrueerd over de noodzaak om een ​​waarschijnlijke oorzaak voor elk van de beklaagden te vinden? Waren zij onderricht over de wet?

De gebruikelijke procedure bij duidelijke misdaden is het indienen van een door de aanklager opgestelde aanklacht bij de grote juryleden en hen te vragen om voor of tegen te stemmen. Wanneer de aanklachten niet over een voor de hand liggend misdrijf gaan en in plaats daarvan veel complexer zijn, zoals in de zogenaamde documentenzaak, moet het grondwettelijke recht om door een grand jury te worden aangeklaagd meer vereisen dan dat. De grand jury van DC kwam maandenlang bijeen, hoorde van vele tientallen getuigen en werd vermoedelijk voorzien van een enorme hoeveelheid ‘bewijsmateriaal’ dat haar door de regering werd voorgelegd.

We weten al uit de daaropvolgende openbare registers in de gerechtelijke procedure in Florida dat wat de regering aan de beklaagden heeft overgedragen bestaat uit ruim 1 miljoen documenten en 9 maanden videoband, die geheel of gedeeltelijk tijdens het proces zullen worden gebruikt.

Daaruit, plus de complexiteit van de wet in deze kwestie, het feit dat het een kwestie van eerste indruk is, en dat er talloze juridische en constitutionele kwesties verbonden zijn aan het gebruik van de Spionage Act tegen een voormalige president, de grand jury van Florida, die geen Gezien het voordeel van het uit de eerste hand zien en horen van alle getuigen, enz., had de regering ervoor moeten zorgen dat in feite de grand jury van Florida, en niet de regering, de voormalige president had aangeklaagd op basis van een waarschijnlijke oorzaak, een vereist voor elk van de bijna veertig tellingen.

Hoewel de Federal Rules of Criminal Procedure (Regel 6) een geheimhoudingsvereiste opleggen aan federale grote juryleden, moet de rechter, nu de aanklacht is teruggezonden, de verdediging toestaan ​​de grote juryleden te interviewen en hen te ontheffen van elke geheimhoudingsplicht. Dat is de enige manier om te ontdekken, voor de beklaagden worden gedwongen tot een proces, ongeacht of aan de verplichting van het Vijfde Amendement is voldaan. En nogmaals, gezien de manier waarop Smith de DC-locatie en een DC grand jury gebruikte om zijn zeer uitgebreide onderzoek uit te voeren naar zaken die vrijwel uitsluitend verband hielden met gebeurtenissen in Florida, is dit een bijzonder belangrijke kwestie.

In alle vier de zaken waarin de aanklacht tegen president Trump betrokken was, hebben de media herhaaldelijk gemeld dat Trump ‘door een grand jury is aangeklaagd’. De echte vraag is of de grote jury’s echt hebben beraadslaagd of eenvoudigweg de moties hebben afgehandeld op aanwijzing van de aanklager. Heeft een meerderheid gestemd om Trump en al zijn medebeklaagden te beschuldigen van de complexe misdaden die in de aanklachten worden beweerd, of was dit een schijnvertoning voor wat er in deze geheime procedures gebeurde?

Een ander duidelijk voorbeeld is het geval in Georgië. De aanklacht is 98 pagina’s lang en omvat meer dan 40 aanklachten. Bovendien wordt, naast de individuele aanklachten, een overkoepelende aanklacht van een grote samenzwering, dat wil zeggen een zogenaamde RICO-aanklacht, beweerd, waarbij maximaal 19 mede-samenzweerders betrokken zijn, waaronder de voormalige president.

Dit is een buitengewoon ingewikkelde feitelijke en juridische aanklacht, waarbij de duidelijke inhoudelijke zwakheden van de zaak terzijde worden geschoven. En in dit geval heeft de aanklager, net als in de federale documentenzaak, veel te verantwoorden. Bedenk dat op de dag dat de grand jury bijeen zou komen om te stemmen over de vraag of er een aanklacht zou worden ingediend, de daadwerkelijke aanklacht door de griffier op de officiële website werd gepubliceerd – voordat de grand jury zelfs maar bijeen was gekomen of had gestemd.

Later die dag hield officier van justitie Fani Willis een persconferentie waarin werd benadrukt dat de negentien verdachten die werden beschuldigd, waren aangeklaagd door gewone burgers van de grote jury, hoewel ze volgens de Georgische wet de aanklachten had kunnen indienen zonder dat een grote jury ze had onderschreven. . Omdat ze beweerde dat de aanklacht het werk was van de grand jury, is de vraag of dat inderdaad het geval was.

Vanaf het moment dat de aanklacht die ochtend op de officiële website van de griffier werd geplaatst, ging Willis die avond in een waanzinnig tempo op zoek naar een aanklacht.

Wat gebeurde er precies in de grote jurykamer? Wat voor overleg heeft er plaatsgevonden. Opnieuw gaat het om de waarschijnlijke oorzaak en om de vraag of de rechten van de beklaagden op een eerlijk proces zijn ingeperkt.

In Georgië zijn de grote juryleden vrij om in het openbaar te spreken. We zagen dat de voorman van een eerdere grote onderzoeksjury eerder op televisie kwam toen de procedure was afgerond en niet ophield met praten over wat er onder de grote juryleden was gebeurd, en dat deed ze vrolijk. Het zou voor de verdediging niet moeilijk moeten zijn om tot op de bodem uit te zoeken wat er is gebeurd.

TRUMP ADVOCAAT ROEPT OP DAT SPECIALE ADVISEUR JACK SMITH ONDERZOCHT MOET WORDEN, ZEGT DAT AANKLARINGEN ALLEMAAL ‘THEATRIE’ ZIJN

In de Manhattan-zaak, toen officier van justitie Alvin Bragg zijn aanklacht officieel indiende, vergezelde hij deze met een verklaring van de aanklager die de media accepteerden als onderdeel van ‘de aanklacht van de grand jury’. Het werd zeker zo gepresenteerd. De vraag is of de grote juryleden er daadwerkelijk over hebben gestemd.

New York legt de grote juryleden een geheimhoudingsvereiste op, maar die eis is zinvol zolang de grote jury strafrechtelijke vervolging overweegt. Moet dit van toepassing zijn om te voorkomen dat openbaar wordt gemaakt hoe de aanklager de grand jury over de wet heeft geïnstrueerd en om te ontdekken of de grand juryleden daadwerkelijk hebben overwogen of er een waarschijnlijke reden was om de strafrechtelijke beschuldigingen te uiten? En maakte de begeleidende verklaring van Bragg deel uit van de procedure?

BESTAND – Districtsadvocaat Alvin Bragg van Manhattan (Foto door Lev Radin/Pacific Press/LightRocket via Getty Images)

Ten slotte wordt president Trump in de tweede federale zaak, die zogenaamd op 6 januari betrekking heeft, niet beschuldigd van opstand of opruiing, maar toen de speciale aanklager, Jack Smith, zijn opmerkingen maakte waarin hij de aanklacht aankondigde, was bijna de helft van zijn verklaring niet relevant voor de aanklacht. door de grote jury. Hij zei gedeeltelijk:

De aanklacht werd uitgevaardigd door een grote jury van burgers hier in het District of Columbia en zet de ten laste gelegde misdaden gedetailleerd uiteen. Ik raad iedereen aan om het volledig te lezen. De aanval op de hoofdstad van ons land op 6 januari 2021 was een ongekende aanval op de zetel van de Amerikaanse democratie. Zoals beschreven in de aanklacht werd deze gevoed door leugens. Leugens van de beklaagde gericht op het belemmeren van een fundamentele functie van de Amerikaanse regering, het proces van het verzamelen, tellen en certificeren van de resultaten van de presidentsverkiezingen in het land. De mannen en vrouwen van de wetshandhaving die op 6 januari het Amerikaanse Capitool verdedigden, zijn helden. Het zijn patriotten, en ze zijn de allerbeste onder ons. Ze verdedigden niet alleen een gebouw of de mensen die daarin schuilden. Ze zetten hun leven op het spel om te verdedigen wie we zijn als land en als volk. Ze verdedigden juist de instellingen en principes die de Verenigde Staten definiëren.

Nogmaals, dit is een brede publieke veroordeling van de voormalige president, waarin Smith de voormalige president vrijwel beschuldigt van opstand en opruiing, waarvoor hij niet is aangeklaagd. De aanklachten zijn gebaseerd op de Ku Klux Klan-wet uit 1871, het post-Enron-statuut en een wet op financiële fraude die vooral wordt gebruikt in gevallen waarin aannemers en anderen de federale overheid oplichten.

KLIK HIER VOOR MEER FOX NIEUWS ADVIES

Welke informatie werd precies aan de grote jury gepresenteerd en wat vertelde Smith de grote juryleden toen ze werden aangespoord de voormalige president aan te klagen? Heeft Smith argumenten over opstand en opruiing gebruikt om de grote juryleden te overtuigen om voor deze andere beschuldigingen te stemmen? Dit is een cruciaal punt. Het lijkt erop dat Smith snel en losjes met de wet en de feiten heeft gespeeld, wat niet voldoet aan de vereisten voor het indienen van aanklachten die voldoen aan de norm voor waarschijnlijke oorzaken.

Het grand jury-proces is bedoeld om de rechten van een individu op een eerlijk proces te beschermen. Aanklachten moeten worden ingediend door gewone burgers die als juryleden optreden. De overheid moet de juryleden voorzien van getuigen, informatie en uitleg over de relevante wet, zodat de burgerjuryleden hun beslissingen nemen op basis van een waarheidsgetrouwe, nauwkeurige en eerlijke presentatie. Wanneer dit proces wordt geschonden door politiek gemotiveerde aanklagers, zoals bij Bragg en Willis, of door een aanklager met een lange staat van dienst in het misbruiken van het strafrechtsysteem, zoals bij Smith, is het vooral belangrijk dat het Vijfde Amendement niet wordt misbruikt en overtreden. niet om een ​​individu te beschermen, maar als knuppel van de overheid, bedoeld om hun doelwitten gevangen te zetten.

Het is relevant op te merken dat alle drie de aanklagers de grote jury’s midden in de presidentsverkiezingen lieten stemmen, en dat ze allemaal binnen enkele maanden na de aanklacht processen hebben geëist – dat wil zeggen voor maximale politieke schade voor kandidaat Trump en maximaal politiek voordeel voor de president. kandidaat Biden.

KLIK HIER OM DE FOX NEWS-APP TE DOWNLOADEN

Het gebruik van deze grote jury’s, waar er duidelijk bewijs is van bedrog door deze aanklagers, moet aan de voorkant van deze verschillende zaken nauwkeurig worden onderzocht. De vraag die ik heb is dus: waar zijn in vredesnaam de advocaten die president Trump en de andere beklaagden vertegenwoordigen? Waarom lijken ze zo passief in het licht van mogelijk misbruik van de grand jury en, eerlijk gezegd, ander wangedrag van de overheid?

Dit moment in het proces is van groot belang. In feite heeft het Hooggerechtshof geoordeeld dat de beklaagde elk recht verliest om de grand jury-procedure aan te vechten, tenminste op federaal niveau, zodra er een proces over de aanklacht plaatsvindt.