De meeste mensen met overgewicht lopen GEEN groter risico op vroegtijdig overlijden, zo blijkt uit onderzoek | Wetenschap | Nieuws

De meeste mensen met overgewicht lopen geen groter risico om vroeg te sterven in vergelijking met hun slankere leeftijdsgenoten.

Dit is de conclusie van een studie van onderzoekers uit de VS, die de impact van een BMI op de mortaliteit onderzochten bij meer dan 550.000 Amerikaanse volwassenen.

In de afgelopen kwart eeuw zijn BMI’s met overgewicht en obesitas vaker voorgekomen – met naar schatting 25,9 procent van de volwassenen in Engeland met obesitas en 37,9 procent met overgewicht.

Het is algemeen bekend dat het hebben van een verhoogde BMI kan bijdragen aan een aantal cardio-metabole aandoeningen.

Het team legde echter uit dat eerdere onderzoeken naar het verband tussen BMI en sterfte door alle oorzaken inconsistente resultaten hebben opgeleverd.

De studie werd uitgevoerd door volksgezondheidsexpert dr. Aayush Visaria en farmacoepidemioloog dr. Soko Setoguchi, beiden verbonden aan de Rutgers University in New Jersey.

Het duo zei: “Onze studie benadrukt de toenemende bedenkingen bij het gebruik van BMI om klinische beslissingen te nemen.

“Er is geen duidelijke toename in sterfte door alle oorzaken in een reeks van traditioneel normale en overgewicht BMI-bereiken.

“Dat wil echter niet zeggen dat morbiditeit [disease] is vergelijkbaar in deze BMI-bereiken. Toekomstige studies zullen de incidentie van cardio-metabolische morbiditeiten moeten beoordelen.”

In hun onderzoek analyseerden de onderzoekers gezondheids-, sterfte- en demografische gegevens van 554.332 Amerikaanse volwassenen die waren verzameld als onderdeel van de 1999-National Health Interview Survey en de 2019 US National Death Index.

Het duo berekende de BMI van elk onderwerp op basis van zelfgerapporteerde lengtes en gewichten, en verdeelde het cohort in negen BMI-categorieën.

De gemiddelde proefpersoon in het onderzoek was 46 jaar oud, 50 procent was vrouw en 69 procent was niet-Spaans blank. De gemiddelde effectieve follow-up periode was 9 jaar en maximaal 20 jaar.

Bovendien had 35 procent van de proefpersonen een BMI tussen 25 en 30 – dat wil zeggen overgewicht – terwijl 27,2 procent werd geclassificeerd als zwaarlijvig.

Over de periode die door het onderzoek wordt bestreken, merkten de onderzoekers op dat er 75.807 sterfgevallen waren onder de proefpersonen.

Ze ontdekten dat het risico op sterfte door alle oorzaken vergelijkbaar was voor een breed scala aan body mass-indices – en bij oudere volwassenen was er geen significante toename van de sterftecijfers tussen BMI’s van 22,5 en 34,9, wat zich uitstrekt tot het bereik dat doorgaans als zwaarlijvig wordt beschouwd .

Voor jongere volwassenen was er ondertussen geen significante toename in mortaliteit voor een BMI tussen 22,5 en 27,4.

Bij het beschouwen van alle zwaarlijvige volwassenen met een BMI van 30 of hoger, ontdekte het team echter dat het sterfterisico met 21-108% toenam als gevolg van hun gewicht.

De patronen in de totale bevolking, voegde het team eraan toe, bleven grotendeels hetzelfde bij mannen en vrouwen, en bij verschillende rassen en etniciteiten.

De volledige bevindingen van het onderzoek zijn gepubliceerd in het tijdschrift PLOS ONE.