Humanity Review – IGN
Na ongeveer 20 uur honderdduizenden van deze rare kleine kerels door meer fantasierijke puzzels te hebben geleid dan ik kan tellen, blijf ik achter met kinderlijke vreugde en in ieder geval een klein beetje meer vertrouwen in mijn probleemoplossende vaardigheden dan ik had toen ik begon mensheid spelen. Elk van zijn kaarten is eenvoudig genoeg om in ongeveer 10 tot 20 minuten te worden opgelost, maar ze blijven spelen met elementen van platformgames, duiken in real-time strategie, stealth-actie en soms zelfs arcade-opnamen. Zijn puzzelmogelijkheden zijn net zo grenzeloos als zijn eindeloze zwermen menselijke handlangers, en dankzij zijn uitgebreide maar moeiteloos eenvoudige Stage Creator grenst het aan Little Big Planet-niveaus van openheid die me onvermijdelijk maanden, zo niet jaren zullen laten terugkomen.
Laten we even teruggaan en precies uitleggen wat de Mensheid is. Het is een puzzelspel van de geesten achter Tetris Effect en Rez bij Enhance Games, wat verklaart waarom het er zo bizar en cool uitziet. Je speelt als een spookachtige Shiba Inu met de kracht om mensen te laten doen wat je wilt, en het doel is eigenlijk om je volgers door elke kaart te leiden, meestal door dingen te doen als het manipuleren van tijd en natuurkunde om een geschikt pad vrij te maken. Nee, het dunne verhaal slaat nergens op – het is geen grote focus, net als in Rez. Maar de mensheid wijst losjes op enkele interessante metaforen over de menselijke natuur, en dit verklaart op de een of andere manier enkele van de wildste momenten. …Vraag daar niet naar. Je moet het een beetje zelf spelen om de stukjes passend te maken.
Het is echt een gemoderniseerde kijk op Lemmings, maar als je Ratchet & Clank: Rift Apart hebt gespeeld, herinner je je misschien een paar sequenties waarin je rondrent als Clank die oneindige klonen van jezelf leidt. Dat is eigenlijk wat je doet in de Mensheid, maar het is veel flexibeler, met veel meer tools tot je beschikking om het lot van mijn eindeloze stroom van menselijke volgelingen te veranderen.
“
Dat betekent zelf over de kaart rennen en springen, opdrachten plaatsen zoals draaien, springen, schieten, enzovoort. Ik had enorm veel plezier toen ik zag hoe mijn aanvankelijke strategieën en mechanismen faalden, totdat ik op wonderbaarlijke wijze dingen ontdekte elke keer dat ik naar het volgende niveau ging, omdat vallen en opstaan leuk is als verknoeien zo vermakelijk is. Het is geweldig dat je een kaart op elk moment opnieuw kunt starten zonder je bestaande commando’s opnieuw in te stellen – dat stelt me in staat mijn stappen op een iteratief niveau te heroverwegen zonder al mijn voortgang weg te gooien na elke fout.
Er is ook veel actie, in die zin dat je soms als een manische puppy over een kaart moet rennen en de commando’s die je al hebt gegeven moet wijzigen als aan bepaalde voorwaarden is voldaan; op een bepaald niveau organiseerde ik bijvoorbeeld een groep mensen om een blok op zijn plaats te duwen, terwijl een andere groep een afzonderlijk blok duwde, samenwerkend om een pad te creëren zodat beide groepen naar de overkant konden springen om aan een naderende zwerm vijanden te ontsnappen. Dat is slechts één voorbeeld, maar het illustreert het uitgangspunt van de mensheid en hoe elk van zijn vermengde systemen plaats maakt voor een schijnbaar onbeperkt aantal uitdagingen.
“
Spelen als een Shiba Inu werkt hier opmerkelijk goed, vooral gezien het feit dat je kleine gestalte en snelle bewegingen je de mogelijkheid geven om sluw tussen groepen mensen te weven, rennen en springen en zelfs je eigen volgelingen gebruiken om jezelf door de menigte te katapulteren. Dit voelt allemaal geweldig in actie, en met de DualSense-controller bonkend en pulserend in mijn handen, kwam het allemaal prachtig samen.
Het is wild om potentieel duizenden individuele mensen tegelijk over mijn televisie of in mijn VR-headset te zien vliegen, en veel van de individuele scènes van Humanity zijn adembenemend. Dat komt zowel door de verbijsterende technische tovenarij van het managen van deze menigte als door de manier waarop het opvallend fantasierijke scènes gebruikt om elk moment van voldoening in mijn brein te branden. Bij een vroege puzzel creëerde ik mijn eigen staatsmachine, een logisch mechanisme dat bestaat uit duizenden individuele mensen die in een oneindige lus tussen vier platforms rondspringen en over drukplaten stappen. Dat stelde me in staat om een aparte groep een richel op te laten klimmen en zich een weg naar veiligheid te laten springen.
Je zou denken dat er zoveel bewegende lichamen tegelijk op het scherm rondrennen dat het verwarrend of zelfs misselijkmakend zou worden, maar het camerasysteem van Humanity wordt zo goed afgehandeld, zowel in als buiten VR, dat je bijna altijd controle hebt over wat je ziet. Wanneer u moet inzoomen voor een beter zicht of uitzoomen om een groter beeld te krijgen, is het soepel en eenvoudig om uw weergave aan te passen om scherp te stellen waar dat nodig is.
Soms blijven deze oneindige lussen doorgaan, zelfs nadat je het overwinningsscherm hebt bereikt, waardoor je kunt genieten van de letterlijke zwaartekracht van je eigen probleemoplossende vermogen. Nogmaals, dat is slechts één mogelijk voorbeeld van hoe deze mechanismen in elkaar grijpen om interessante uitdagingen te creëren, en eerlijk gezegd was het een van de eenvoudigere die ik tegenkwam. De openheid van de mensheid betekent dat het bijna nooit vertraagt of repetitief wordt, en het uitzoeken van elk van de vele slimme puzzels voelt als een compleet nieuwe ervaring die elke keer uniek bevredigend is. Dat is vooral waar gezien hoe uitdagend ze kunnen zijn als je niet kijkt naar de handig meegeleverde oplossingsvideo’s die je helpen met basisoplossingen, maar nooit overboord gaan of geheimen prijsgeven, zoals hoe je de optionele doelen op een bepaalde kaart ontgrendelt.
Die geheime doelen vormen de ruggengraat van het voortgangssysteem van de mensheid, en je moet er in elke handeling een bepaald aantal ontgrendelen om verder te komen. Je kunt niet zomaar het absolute minimum doen om je mensen van punt A naar punt B te krijgen en een schouderklopje verwachten; dit spel vereist wat meer aandacht van je. Maar het was nooit een belemmering, omdat ze nooit al te lastig waren om te vinden of te ontgrendelen, meestal voegden ze gewoon extra lagen van bevredigende uitdaging toe terwijl ze gaandeweg meer ervaringspunten opleverden. Gewoon weten dat de manier waarop ik een level heb opgelost niet noodzakelijkerwijs de enige manier is, voegt een hoop herspeelbaarheid toe.
“
Er is een handig voortgangssysteem dat je een level omhoog laat gaan naarmate je nevendoelen voltooit, en het ontgrendelt tijdige beloningen zoals nieuwe cosmetica voor je menselijke volgelingen en zelfs nieuwe gameplay-functies zoals de mogelijkheid om de tijd te versnellen – of bezoek een verborgen statistiekenpagina vanuit het menu dat vertelt je precies hoeveel mensen tijdens je hele reis zijn uitgezet. Het beste van alles is dat je diezelfde beloningen kunt gebruiken wanneer je uiteindelijk je eigen puzzels en kaarten gaat maken – die je met een druk op de knop met de wereld kunt delen.
Als je genoeg aangepaste kaarten speelt of je eigen niveaus voldoende omhoog krijgt in de User Stages-modus, verdien je XP in een reeks totaal afzonderlijke voortgangssystemen die complementair aanvoelen, maar helemaal niet noodzakelijk zijn. Je ontgrendelt geleidelijk coolere avatars voor sociale slagkracht, maar deze systemen vermijden verstandig de gameplay te beïnvloeden. In ieder geval is de User Stages-modus al gevuld met interessante niveaus die de gereedschapskist van de mensheid oprekken tot ver voorbij de grenzen van wat Enhance moet hebben gedacht dat de meeste mensen zich op hun gemak zouden voelen in de hoofdcampagne, en het is gemakkelijk om rechtstreeks naar de beste door spelers gemaakte niveaus via een handig indexeringssysteem. Ik zou hier gemakkelijk uren kunnen doorbrengen, en misschien had ik de campagne zelfs helemaal omzeild als ik eerst de User Stages-modus had ontdekt, maar ik ben blij dat ik het heb gespeeld als een tutorial voor de supergeavanceerde levels die mensen maken .
En dit wordt allemaal verbeterd door de VR-compatibiliteit van Humanity, die werkt met een PlayStation VR-headset of pc VR. Het is een perfect haalbare manier om elk niveau te spelen, hoewel de VR-modus helaas nog niet is aangepast om met de Stage Creator-tool zelf te werken. Toch ben ik heel blij dat Humanity je de optie geeft om vanuit het hoofdmenu naar een volwaardige VR-modus te gaan, waardoor je direct in de actie terechtkomt – of je kunt vasthouden aan de theatermodus van de PS VR2 en achterover op de bank gaan liggen en spelen. op een virtueel flatscreen. Beide modi spelen comfortabel met de DualSense-controller, hoewel ik niet zo onder de indruk was toen ik het probeerde met de Sense-controllers van de PS VR2. Ze voelden niet als een natuurlijke pasvorm, aangezien je een kleine hond bestuurt met je thumbstick in plaats van iets te doen met bewegingsbedieningen. Toegegeven, dat is een klein probleem in vergelijking met het feit dat ik bijna geen noemenswaardige bugs tegenkwam, minus één verdwaalde crash die later in mijn playthrough in VR gebeurde.
Humanity bevat ook een briljante vocale synth-aangedreven partituur met wat piano en andere synthetische elementen erin die alleen kunnen worden omschreven als een stemming. De melodieën zijn eenvoudig, repetitief en soms zelfs een beetje gek, maar elk deuntje is passend ontspannend en vormt een zacht ritme om over puzzels te brainstormen. Zelfs de relatief energieke stukjes van de soundtrack, namelijk tijdens de baasgevechten, hebben een gestage drone waardoor ze comfortabel op de achtergrond blijven zitten.
Ontkenning van verantwoordelijkheid! Palaunow is een automatische aggregator rond de wereldwijde media. Alle inhoud is gratis beschikbaar op internet. We hebben het zojuist op één platform ondergebracht, alleen voor educatieve doeleinden. In elke inhoud wordt de hyperlink naar de primaire bron gespecificeerd. Alle handelsmerken behoren toe aan hun rechtmatige eigenaars, al het materiaal aan hun auteurs. Als u de eigenaar van de inhoud bent en niet wilt dat wij uw materiaal op onze website publiceren, neem dan contact met ons op via e-mail – [email protected]. De inhoud wordt binnen 24 uur verwijderd.