Frankrijk: studie beweert dat Fransen opgesloten zitten in ‘luiheidsepidemie’ na COVID-19 | Wetenschap | Nieuws

Een studie heeft Frankrijk beschuldigd van het ervaren van een “luiheidsepidemie” nadat het ontdekte dat Fransen blij zijn om kortere uren te werken, zelfs als dat betekent dat ze minder geld ontvangen, na de Covid-pandemie. Sinds het uitbreken van COVID-19 heeft maar liefst 37 procent van de Franse burgers gezegd minder gemotiveerd te zijn om te werken. Ondertussen heeft tweederde van de Fransen gezegd dat ze graag minder zouden verdienen dan nu het geval is.

Dit lijkt in contrast te staan ​​met eerdere gevoelens in de natie. In 1990 zei 60 procent van de Fransen dat werk ‘erg belangrijk’ was, terwijl slechts 31 procent vrije tijd belangrijk vond.

Maar vandaag beschouwt slechts 25 procent van de Fransen werk als een prioriteit, terwijl het percentage mensen dat vrije tijd belangrijk vindt, is gestegen tot 41 procent. Ondertussen zei tweederde van de Fransen in 2008 dat ze graag “meer werken om meer te verdienen”.

Volgens studies van het Bureau voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) zit Frankrijk al onder het OESO-gemiddelde als het gaat om gewerkte uren. In 2000 werd de wettelijke werkweek in Frankrijk teruggebracht van 39 uur naar 35 uur voor bedrijven met meer dan 20 werknemers en in 2002 voor bedrijven met 20 werknemers of minder.

Dit betekent dat Franse werknemers op een normale dag meer dan gemiddelde vrije tijd hebben, met ongeveer 15 uur per dag die aan vrije tijd kunnen worden besteed.

Maar na de pandemie, waarbij 11 miljoen mensen verlof kregen en betaald verlof kregen, heeft het ook veel minder mensen aan het werk gelaten, aangezien honderdduizenden vacatures de Franse economie teisteren.

In mei werd gemeld dat Frankrijk naar schatting 250.000 vacatures had in restaurants en cafés, waarbij critici de verlofregeling de schuld gaven van afwezigheden, aangezien werknemers met volledig loon thuis konden blijven. Uit het onderzoek is ook gebleken dat thuiswerken ook heeft bijgedragen aan de zogenaamde “uitputtings- en luiheidsepidemie”.

Fransen krijgen ook minimaal 30 vrije dagen per jaar. En hoewel 35 uur de minimale wettelijke werklimiet voor een week is, legde een nieuwsbericht van France24 uit 2018 uit dat de 25 miljoen (destijds) werknemers van het land gemiddeld ongeveer 39 uur per week werkten.

Maar 35 uur is de wettelijke limiet, waarbij iedereen die over die limiet werkt recht heeft op extra vrije tijd of overwerkvergoeding onder de RTT (Reduction De Temps De Travail).

LEES MEER: Mogelijke schatten van metaaldetectoristen ‘ter waarde van duizenden’ worden vermist

Politico meldt dat er op een gegeven moment tot 300.000 banen werden geadverteerd voor hotels en restaurants in het hele land. In het eerste kwartaal van 2022 bedroeg het werkloosheidspercentage in Frankrijk 7,3 procent, vergeleken met 3,6 procent in het VK op 15 november 2022.

Minister van Financiën Bruno Le Maire heeft gezegd dat het tekort aan arbeidskrachten de “op één na grootste noodsituatie” van het land is, na de koopkracht, en heeft betoogd dat er “niets weerzinwekkender” is dan hoge werkloosheid terwijl bedrijven zich haasten om meer personeel aan te nemen.

Ook de Franse president Emmanuel Macron probeert het tij te keren en is van plan de toegang tot werkloosheidsuitkeringen moeilijker te maken. In juli vertelde hij verslaggevers dat “volledige werkgelegenheid” “het hart van de strijd was [he wants] om te vechten in de komende jaren”.

NIET MISSEN
De Indyref-droom van Sturgeon bracht opnieuw een klap toe toen de Schotten het Verenigd Koninkrijk terugtrokken [REVEAL]
Duitsland stuurt Poetin een enorme waarschuwing en onthult nieuwe ‘panter’-tank [REPORT]
Oekraïne stuurde Amerikaanse luchtverdedigingssystemen om de raketten van Poetin te vernietigen [INSIGHT]

Het probleem blijkt echter een doorslaggevende kwestie te zijn in Frankrijk, waarbij de mening van de mensen aan de rechter- en linkerkant van de politiek over de situatie wordt verdeeld.

Groen parlementslid en radicale ecofeministe Sandrine Rousseau heeft bijvoorbeeld betoogd dat mensen een “recht op nietsdoen” verdienen, wat tot woede leidde toen ze beweerde dat hard werken “in wezen een rechtse waarde” is.

Ze zei: “We hebben het recht op nietsdoen. We hebben het recht om van beroep te veranderen, we hebben ook het recht om pauzes in ons leven te nemen en bovenal moeten we tijd terugwinnen, een gevoel van delen en een vierdaagse week.”

De heer Macron, aan de andere kant, die vaak wordt omschreven als een centrumrechtse politicus (hoewel hij beweerde een verkiezingsoverwinning te hebben behaald op een platform dat noch links noch rechts was), heeft betoogd dat er geen excuus is om geen baan te vinden . In 2018 zei de Franse president dat het vinden van werk net zo eenvoudig was als “de straat oversteken”.

Meer recentelijk zei de heer Macron: “Als [people on benefits are] op zoek naar een andere carrière, ik kan het begrijpen. Als ze denken dat het antwoord berust op nationale solidariteit terwijl ze over dingen nadenken, heb ik moeite om het te begrijpen.